Ο δήμος Θήρας και η Πολιτιστική Εταιρεία "Πλοηγός", σας προσκαλούν την Κυριακή 7 Ιουλίου, 8:30 μ.μ. στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας του Δημήτρη Ταλιάνη: "Αμπελόεσσα Σαντορίνη", στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο, Φηρά.
Διάρκεια έκθεσης έως 26 Ιουλίου. Κάθε μέρα 10-14 και 18:30-21:30 Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας "2013 έτος γαστρονομίας στη Σαντορίνη"
Στη Σαντορίνη, ο μεγάλος όγκος του νησιού, κυριαρχεί με την απουσία του. Ήρθε ένας καιρός που η θέση ενός τιτανικού στοιχειού, αντικαταστάθηκε από μια έλλειψη, μια σιωπή, μια αφαίρεση γης υπέρ του αέρα και της θάλασσας. Εκεί όπου ξέσπασαν οι υπόγειες δυνάμεις, μια απαστράπτουσα ασπίδα από φως, ήρθε και αναπαύτηκε πάνω σε μια νέα θάλασσα. Και στη μέση της καλντέρας, οι συνασπισμοί της λάβας, έφτιαξαν ένα θερμό τοπόσημο εκεί όπου έλειψαν οι φλέβες των πετρωμάτων που εξαερώθηκαν.
Πλαγιές κοντά σε ηφαίστεια είναι προσφιλής πατρίδα για το αμπέλι. Η σποδός σπανίως τερματίζει την ζωή στην επιφανειακή της διαδρομή. Ελαφρά πετρώματα, ειδική σχέση με το νερό και την περιοδική του πορεία προς τις χαμηλότερες ισοϋψείς του εδάφους, αφήνουν ένα σπάνιο μάγμα από φυσικά στοιχεία, που μαζί με τον άνεμο και την θερμοκρασία, αποτελούν την πιο ευαίσθητη γεννήτρια τοπικών οικοσυστημάτων.
Ο Δημήτρης Ταλιάνης επιχειρεί μια σύνθεση της επίνοιας που αναπαύεται σε φυσικές ορίζουσες, με τη γλώσσα των πραγμάτων που υπάρχουν για να ερμηνεύονται. Παραμένει πιστός στην εξιστόρηση της σχέσης του ανθρώπινου εργόχειρου μέσα στο φυσικό τοπίο και μοναχικός μάστορας της χαμένης τέχνης του οπτικού σχολίου. Το έργο του παραπέμπει με επιμονή, εκτός του κάδρου, στον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τα έργα, στον οργανωτή της δικής του τάξης, στο χειρώνακτα των αξιών του. Κι όταν οι πλοχμοί των αμπελιών δέσουν με την τοπογραφία, όταν οι καρποί φωτιστούν από τη ματιά του, όταν το αμπέλι και το κρασί πάρουν τους δρόμους της ερημιάς ή της ξενιτιάς τους, απομένει μια μοναδική αίσθηση πληρότητας, που μας βοηθά στο σημαντικό: να αποκτήσουμε βίο και πολιτεία. Η θητεία του Δημήτρη Ταλιάνη στην Αμπελόεσσα Σαντορίνη ξεκινά τον Αύγουστο του 1986, φωτογραφίζοντας τον τρύγο στο νησί. Μέχρι σήμερα παρακολουθεί το όργωμα, το κλάδεμα, το ξεβλάστωμα, το ξεφύλλισμα, και ξανά τον τρύγο. ΠANΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ